این کارشناس مسائل روسیه گفت: در این بین یکی از اولویت‌های اصلی دو کشور در حوزه حمل و نقل، فعال‌سازی کریدور ترانزیتی شمال-جنوب است. این مسیر قرار است حمل و نقل کالا از اروپا از طریق خاک روسیه و ایران به آسیای جنوبی و جنوب شرقی و بالعکس را تامین کند.

وی اظهار داشت: پس در ابتدا روسای جمهور و مقامات عالی رتبه دو کشور جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه باید توافق کنند که هر چه زودتر این مسیر ترانزیتی که می‌تواند کشورهای جنوب شرق آسیا بالاخص هند و همچنین کشورهای حاشیه خلیج‌فارس را به روسیه و پس از آن، به شرق و شمال اروپا وصل کند، به صورت عملیاتی و روی زمین فعال شود.

*تکمیل خط ریلی اینچه‌برون و رشت-آستارا در پازل کریدور شمال-جنوب

اعظمی افزود: از مهمترین ملزومات طرح کریدور شمال به جنوب، تکمیل خط ریلی رشت-آستارا است که از قضا نیاز به سرمایه‌گذاری هنگفتی و نزدیک به یک میلیارد دلار دارد. برای تکمیل این مسیر می‌توان از توانمندی روس‌ها در ساخت ریل و همچنین سرمایه‌گذاری آنها در این پروژه بهره برد. این خط ریلی یک گسست ترانزیتی در مسیر کریدور شمال-جنوب ایجاد کرده است (تصویر 1).

تصویر 1

این کارشناس مسائل روسیه گفت: از دیگر موارد همکاری دو کشور می‌توان به گسترش و ایجاد رونق در خطوط دریایی حوزه خزر و خط ریلی اینچه برون (تصویر 2) در ضلع شرقی این کریدور است. درباره مسیر دریایی باید اشاره کرد که ایران و روسیه از نظر دریایی هم‌مرز هستند و در صورت راه‌اندازی کریدور دریایی نیاز به هیچکدام از همسایگان شمالی ایران به عنوان واسط ترابری نیست.

تصویر 2

وی ادامه داد: در این بین دو کشور جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه نیز باید به همراه یکدیگر، جمهوری آذربایجان را نیز در فعال سازی کریدور شمال-جنوب همراه خود کنند تا محموله‌های ریلی میان دو ایران و روسیه با سرعت و زمان هر چه بیشتر حمل شود.

*لزوم اراده سیاسی ایران و روسیه برای احیای خط ریلی جلفا به روسیه

اعظمی گفت: همچنین مسئله بسیار مهم دیگر، فعال‌سازی خط ریلی جلفا به نخجوان، ارمنستان و سپس گرجستان و روسیه است (تصویر 3). این مسیر ریلی که در سال‌های دور و پیش از فروپاشی شوروی از مهمترین خطوط ریلی بین المللی به شمار می‌رفت.

تصویر 3

این کارشناس مسائل روسیه در پایان تاکید کرد: متاسفانه خط ریلی جلفا به نخجوان، ارمنستان و سپس گرجستان و روسیه  پس از فروپاشی شوروی و ایجاد اختلافات میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان، بلا استفاده مانده و در قسمت‌هایی از آن تخریب بوجود آمده است که نیاز است با اراده سیاسی طرفین ایرانی و روس، زمینه احیای این خط از سر گرفته شود.