به گزارش خبرگزاری اقتصادایران ،  محمد پیکان پور با تاکید بر اینکه سیر نزولی منابع ارز ترجیحی دارو دقیقا منطبق بر سیر صعودی کمبودهاست، اظهار کرد: در سال ۱۳۹۷ حدود ۴۲ قلم کمبود دارویی داشتیم که در سال ۹۸ به ۷۸ قلم و در سال ۹۹ به ۱۱۳ قلم رسید، البته در سال ۱۴۰۰ به علت تخصیص بهتر ارز ترجیحی این تعداد به طور میانگین کاهش پیدا کرد و در اصل این مهم منجر به افزایش قیمت دارو برای بیمار شده است.
مشاور سازمان غذا و دارو معتقد است دسترسی به دارو اولین پارامتری است که وزارت بهداشت باید آن را تامین کند و نهاد‌های بیمه گر باید با افزایش حمایت از بیمار و پوشش حداکثری موجب شوند کمترین هزینه از جیب بیمار پرداخت شود، در حالیکه کم کاری دستگاه‌های مربوطه باعث شده پرداخت از جیب مردم افزایش پیدا کند.