ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، حسین چهرگانی مدیرعامل سیمان پیوند گلستان در واکنش به تغییر روش محاسبه قیمت سیمان در بورس کالا از شنبه آینده و بعد از ۱۶ماه به دنیای اقتصاد، اعلام کرد: بر اساس ابلاغیه در صورت عدم‌ معامله سیمان در بورس کالا ، قیمت پایه محاسبه شده شرکت‌ها ۳ درصد کاهش خواهد یافت. همچنین چنانچه مقدار معامله شده کمتر از ۳۰‌ درصد میزان عرضه شده سیمان باشد، قیمت پایه محاسبه شده در عرضه هفته آتی یک‌ درصد کاهش خواهد یافت.

در این خصوص برخی توضیحات به روشن شدن ماجرا قطعا کمک می‌کند و البته طرح موضوعاتی در مورد صادرات سیمان نیز خالی از لطف نیست. 

در حالی وزارت صنعت اخیرا کف عرضه کارخانه‌‌های سیمان را در اجرای منویات وزارت مسکن افزایش داده (به طور مثال یک کارخانه سیمان با ظرفیت سالانه یک میلیون تن برای عرضه‌‌های هفتگی با حدود ۲‌ هزار تن یا تقریبا ۱۰‌ درصد افزایش مواجه شده) که اصولا در فصل سرد با توجه به محدودیت تامین انرژی‌ برای تولید، شرکت‌های سیمانی از یک طرف با مشکل تولید مواجهند و از طرفی به طور طبیعی به دلیل سردی هوا، کاهش مصرف وجود دارد.

نتیجه این اقدام، کنترل قیمت سیمان و حتی فشار در جهت کاهش قیمت آن از طریق‌ساز و کار بورس کالا است. یعنی از یک طرف کف عرضه بالا برده می‌شود و از طرفی کارخانه قادر به تولید آن نیست. همچنین خریدار برای میزان عرضه شده وجود نخواهد داشت. بنابراین کاهش قیمت در انتظار سیمان خواهد بود.

کنترل قیمت سیمان و جلوگیری از رشد بهای این ماده زیربنایی توسعه در حالی اتفاق می‌‌افتد که برخی به تصور اینکه کارخانه‌‌ها از بازار داخلی غفلت می‌کنند و صرفا به دنبال صادرات هستند، دستورالعمل‌‌هایی از این دست وضع می‌کنند. این در حالی است که در سال جاری به طور متوسط نسبت به سال گذشته ۳‌ درصد عرضه سیمان داخلی در بورس‌کالا افزایش یافته و صادرات هم نسبت به مدت مشابه سال قبل کاهش دارد.

کارخانه‌‌های سیمان محروم از تخصیص گاز ناچارند هر مترمکعب مازوت را به نرخ 1159 تومان آن هم به صورت علی‌الحساب خریداری ‌کنند و با احتساب هزینه‌های حمل، گاهی بهای هر لیتر این سوخت جایگزین حتی به 3‌ هزار تومان می‌رسد. در چنین شرایطی اگر به عنوان نمونه گیربکس بزرگ کارخانه با قیمت روز حدود 1.5 میلیون یورویی دچار آسیب شود با توجه به درآمد بسیار ناچیز به نسبت ارزش روز کارخانه، شرکت‌ها چگونه می‌توانند این‌گونه اقلام را تامین کنند و کارخانه را سرپا نگه دارند؟! بنابراین شرایط فعلی کنترل نرخ‌های فروش سیمان به نوعی می‌تواند صنعت سیمان را به ورشکستگی بکشاند.

برای اطلاع مسئولان از وضعیت صادرات هم باید به این نکته اشاره کرد که به طور کلی صادرات کلینکر از طریق مرزهای جنوبی و غربی با افت مواجه شده  و افغانستان و کشورهای شمالی تا حدودی از قابلیت صادرات سیمان به آنها برخوردارند که البته قیمت‌ها با توجه به رقابت شرکت‌های سیمانی به دلیل ظرفیت مازاد در شمال شرق در این بخش هم چندان به صرفه نیست. در این شرایط اضافه شدن عوارض برای سیمان صادراتی و قرار دادن آن در زمره کالاهای خام، حکایتی عجیب است که به دنبال اجرای آن جذابیت صادرات کم خواهد شد.

روسیه بازار مطلوبی برای سیمان دارد اما مشکل این است که متاسفانه اولویت را به ترانزیت کالاهای ورودی داده‌اند و بعداز تخلیه بار بعضا حتی کشتی بدون بارگیری و خالی برمی‌گردد. به دلیل وقوع زلزله ترکیه و بازسازی این کشور که منجر به فاصله گرفتن از صادرات سیمان به منطقه CIS شده و علاوه بر آن جنگ اوکراین، بازارهای صادراتی می‌توانند مطلوب تولیدکنندگان سیمان ایرانی باشند و باید به گونه‌ای رفتار کرد تا بتوان بازار سیمان این کشورها را برای سال‌ها در اختیار گرفت.

لازمه این موضوع تسهیل در صادرات با فراهم کردن امکانات لجستیک و شرایط مناسب است. کمبود کشتی برای حمل سیمان صادراتی باعث می‌شود نرخ‌های حمل به سمت رقابتی شدن و افزایش حرکت کنند و از حجم مورد نیاز متقاضی کم شود. امکانات بندری در بنادر مدرنی مثل بندر امیرآباد نباید عمدتا به کالاهای وارداتی اختصاص یابد. به طوری که جایی برای انبار سیمان صادراتی نباشد.

بازار روسیه برای سیمان ایران، نیاز به حمایت دارد تا با نفوذ در آن بتوان مصرف‌کنندگان را به سیمان ایرانی عادت داده و در برابر رقبایی مثل ترکیه دوام آورده و از نقش قابل ملاحظه‌‌ای برای تامین سیمان آن کشور برخوردار شود.

تلگرام اصلی بورس پرس : t.me/boursepressir

انتهای پیام