به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران، نشست «تجارت منطقه‌ای برق؛ الزامات و اولویت‌ها»، با حضور جمعی از اساتید و صاحبنظران و فعالان این حوزه در پژوهشکده مطالعات فناوری برگزار شد. این نشست، ششمین پیش نشست تخصصی از هفتمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی بود که در تاریخ ۲۹ بهمن سال جاری با موضوع «تجارت منطقه‌ای؛ اولویت راهبردی» برگزار خواهد شد.

اهمیت، الزامات و سازوکارهای استفاده از فرصت جغرافیایی استراتژیک ایران در تجارت منطقه‌ای برق، متولی این حوزه و وضعیت کنونی تجارت برق کشور از جمله مواردی بود که به طور مفصل در یک نشست به آن‌ها پرداخته شد.

در ابتدای این نشست صالح رحیمی، کارشناس ارشد انرژی اندیشکده اقتصاد مقاومتی با اشاره به اینکه رویکرد کلی باید تجارت برق باشد یعنی ترانزیت، صادرات و مشارکت در تولید برق نه صرفاً صادرات برق، گفت: هیچ کشوری همیشه وارد کننده برق نخواهد بود پس نمی‌توان صرفاً بر صادرات برق متمرکز شد.

وی افزود: در سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی در ۴ ماده به تعاملات منطقه‌ای و تجارت برق اشاره شده است. در ماده ۴۹ قانون برنامه ششم توسعه نیز بر تجارت منطقه‌ای برق تاکید شده است، در ردیف پنجم بند ب سند ملی راهبرد انرژی کشور نیز بر همین امر تاکید شده است.

پتانسیل ۴۰۰ میلیارد دلاری صادرات برق اوراسیا

در ادامه پیام باقری نایب رئیس هیئت مدیره سندیکای صنعت برق کشور گفت: چرا ما یک استراتژی بلندمدت و نقشه راه نداشتیم که همه ذینفعان حوزه برق منطقه‌ای نداریم برای اینکه بتوانیم قطب برق منطقه شویم؟ ما با ظرفیت فراوانی در منطقه به لحاظ نیاز منطقه مواجه هستیم. بالغ بر ۱۰۰۰ میلیارد دلار نیاز کشورهای همسایه به برق است. ۴۰۰ میلیارد دلار هم اوراسیا است که حجم زیادی است و ما جزو معدود کشورهایی هستیم که چنین ظرفیتی داریم.

وی افزود: آمار دقیقی از برآورد پتانسیل صادرات برای کشورهای منطقه نداریم. اما کشورهای منطقه با توجه به ظرفیت و نیازهایشان ظرفیت توسعه صادرات را دارند. با وجود این اگر قراردادهایی داشته باشیم که نتوانیم به آن‌ها پایبند باشیم این قراردادها در بلندمدت به روابط دو کشور آسیب می‌زند. باید نگاه سیستمی به مساله داشته باشیم. هماهنگی بین دستگاه‌های مختلف در حوزه انرژی چالش اساسی برای صادرات برق است.

موقعیت جغرافیای مناسب مزیت پایدار ایران

در پایان نشست صادق کریمی، رئیس گروه دیپلماسی انرژی اندیشکده حکمرانی انرژی و منابع ایران گفت: اغلب مدعوین در مساله ضرورت اقدام در حوزه تجارت منطقه‌ای برق و اینکه باید به سراغ ترانزیت و خرید و فروش برق رفت، توافق دارند.

وی نبود هماهنگی‌های بین بخشی داخلی و عدم تعیین تکلیف بخش خصوصی را از موانع تجارت منطقه‌ای برق دانست و گفت: اولویت‌های ما این است که اولاً تا مدتی روی مزیت صادرات تکیه کنیم، ثانیاً برویم به سمت صادرات خدمات در بازه جغرافیایی محدود با همسایگان و ثالثاً برویم به سمت منابع برق تا بتوانیم ترانزیت کنیم.

کریمی با اشاره به اهمیت ثبات و پایداری مسائل بین المللی گفت: اگر این فرصت از دست رود تا سال‌ها از دست می‌رود. یک کشور یک بار به شما اعتماد می‌کند. ما باید در داخل نحوه تعامل با همسایگان در حوزه تجارت برق را تعیین تکلیف کنیم. به طور کلی اگر دیدیم مهم است و توانایی اش را داریم باید به الزاماتش پایبند باشیم

کریمی در پایان افزود: من معتقدم که اگر دنبال پیشرفت و توسعه هستیم باید توجه کنیم چه مزیتی داریم که قابل گرفتن از ما نیست. آنچه قابل رد و بدل کردن نیست جغرافیا است. ما در این نقطه قرار گرفته ایم و مزیت هم داریم. اگر رفتیم به سمت مزیت‌هایی که مرتبط با جغرافیا هستند، اینها مزیت‌هایی است که نمی‌توانند از ما بگیرند.