به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران، جدا کردن نفت از آب معمولاً مستلزم استفاده از فناوری‌هایی گران قیمت و پرهزینه است. اما زهرا اشرفی یک محقق ایرانی مقیم آمریکا با استفاده از یک غشای بیوفیلم باکتریایی توانسته این روند را تسهیل و تسریع کند.

باکتری‌ها برای حفاظت از خود در برابر خطرات و آلودگی‌های زیست محیطی و از جمله نفت اغلب مواد لغزنده‌ای به نام بی و فیلم تولید می‌کنند که معمولاً بر روی سطوحی مانند کاشی حمام و حتی دندان افراد قابل مشاهده هستند.

این لایه‌های بی و فیلم معمولاً برای انسان‌ها مزاحمت ایجاد می‌کنند و لذا افراد برای از بین بردنشان تلاش می‌کنند. اما برای مقابله با آلودگی‌های نفتی، بی و فیلمها به کمک متخصصان آمده‌اند.

بر اساس پژوهش مذکور باکتری به نام Gluconacetobacter hansenii می‌تواند بی و فیلمی تولید کند که متشکل از سلولزهایی برای ایجاد دیواره‌های سلولی در اشکال کریستالی است.

به گفته دکتر اشرفی این اشکال کریستالی از جمله پاک‌ترین اشکال کریستالی موجود در جهان محسوب می‌شوند و ساختار مناسب و دوستدار آب بودن آنها باعث می‌شود بتوان از این باکتری برای جدا کردن نفت از آب استفاده کرد.

استحکام و مقاومت بالا در برابر آلودگی‌های نفتی مزیت دیگر این ساختارهای کریستالی محسوب می‌شود. به بیان دیگر کریستال‌های یادشده در عین دوستدار آب بودن به شدت ضد نفت بوده و این ماده را در صورت ورود به آب پس می‌زنند.

افزودن باکتری یادشده به آب آلوده به نفت باعث می‌شود بتوان آلودگی مذکور را با دقت زیادی پاک کرد، حتی اگر میزان آلودگی بسیار شدید باشد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه می‌توانید به این نشانی مراجعه کنید.