وی چنین منبعی را غیر واقعی دانست و مثال بارز آن را چاپ اسکناس عنوان کرد که گویی برای خرید یک کیلو میوه، مشتی دستمال کاغذی به عنوان پول ارائه دهیم و وقتی دولت از چنین منابع غیر واقعی استفاده می کند، این روند از کارمند به مغازه دار و کارگر منتقل می شود و همان دستمال های کاغذی های بی ارزش از جیبی به جیبی دیگر منتقل می گردد.

غضنفری «همتی و دوستان» را پشتوانه های اصلی چاپ اسکناس و پر کردن جیب دولت از منابعِ غیر واقعی و شبه پول معرفی کرد و افزود: دولت به جای اینکه پشتوانه طلا نزد بانک مرکزی را فزونی دهد، با منبع طلای موجود، مدام به چاپ پول اقدام می کند.

وی در تعریفی خلاصه و همه فهم، اسکناس را یک رسید برای داراییِ موجود در بانک مرکزی خواند که وقتی بارها و بارها چاپ می شود، بدین معناست که دست در جیب مردم کرده ایم و ارزش دارایی آن ها را کاهش داده ایم.

غضنفری افزود: دولتی که با کسری بودجه رو به رو است، چنان به منابع بانک مرکزی متوصل می شود و کشور را اداره می کند که گویی پول در اختیار دارد؛ در حالی که این ها از جیب مردم می زنند و مجدد به خود آن ها باز می گرداند.

وزیر اسبق صمت ادامه داد: دولت اعلام می کند حقوق ها 20 درصد افزایش یافته است ولی از طرف دیگر 20 درصد ارزش پول را کاهش می دهد.

غضنفری به رادیو گفت‌وگو، گفت: این کار کلاه گذاری سر مردم است؛ ما تصور می کنیم دولت کشور را به سمت توسعه و آبادانی می برد درحالی که این خودرو کاملا متوقف است و ما در تصورات خود، حرکت به سمت توسعه را می بینیم.

وی تحریم ها را دارای اثراتِ منفی بلاشک دانست که به کند شدن جریان اقتصاد کشور منتج شده است؛ در این میان دولت با عدم صداقت و ارتباط صحیح با مردم بازار را به حال خود رها کرد.

غضنفری نمونه بارز این ادعا را در تخصیص ارز به واردکنندگان نهاده های دامی یادآوری کرد که هیچ نظارتی روی آن نبود و با بدبختی فراوان به گمرک تحویل داده شد ولی آیا دولت ذخیره سازی و توزیع مرغ را مدیریت کرد؟!

وی ارز را در زمان تحریم ارزشمند دانست و تاکید کرد چنین سرمایه ارزشمندی به صورت «جهانگیری وار» به عده ای داده شد که باید با چهار چشم آن را نظارت می کردیم به هدف نزدیک شود ولی نه بانک مرکزی و نه وزارتخانه های صمت و جهاد مسئولیت این خطا را بر عهده نگرفتند.