به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران ، زندگی در مریخ رویایی است که سال‌ها دانشمندان ناسا و سایر سازمان‌های فضایی دنیا برای دستیابی به آن تلاش می‌کنند. اسکان بشر در مریخ یا مستعمره‌سازی مریخ، طرح و پیشنهادی است برای ساخت کوچ‌نشین‌های دائمی انسانی بر روی سطح مریخ یا ارسال ربات‌ها برای اکتشاف و بهره‌برداری از منابع طبیعی مریخ. این طرح دست‌مایه گمانه‌زنی‌ها و مطالعات جدی بوده‌است، زیرا شرایط سطحی این سیاره و وجود آب در آن باعث شده تا بتوان آن را قابل زیست‌ترین مکان خارج از کره زمین در منظومه خورشیدی دانست.

کره ماه، به عنوان نخستین مکان برای شهرک‌سازی برون‌زمینی انسان‌ها پیشنهاد شده، اما ماه دارای اتمسفر نیست در حالی که مریخ با اتمسفر رقیقی که دارد امکان بیشتری برای میزبانی از انسان و دیگر گونه‌های زیست آلی را فراهم می‌کند.

هم کره ماه و هم مریخ به عنوان سکونت‌گاه‌های بالقوه برای انسان‌ها پرهزینه هستند و مخاطراتی، چون فرود در مناطق با جاذبه سنگین، معروف به چاه گرانشی، را هم در خود دارند. به این خاطر معدن‌کاری در سیارک‌ها نیز به عنوان گزینه دیگری برای گسترش انسان در محدوده فرازمینی مطرح شده‌اند.

پروژه‌های بسیاری برای تحقق این امر صورت گرفته و تحقیقات گسترده‌ای در حال انجام است. دانشمندان در کنار تحقیقات گسترده بر روی ابعاد مختلف سکونت در مریخ و ارسال فضانورد و تیم‌های تحقیقاتی به سیاره سرخ، در پی ساخت خانه‌هایی هستند که زندگی در آن برای انسان‌های آینده ممکن باشد.

پروژه ایستگاه آزمایشی زیست تجربی برای زندگی در مریخ تجربه‌ای آزمایشگاهی برای ساخت خانه و زندگی آینده در سیاره سرخ است که تصاویری از آن را در ادامه مشاهده می‌کنید:

تنها ۱۱۰ نفر برای ایجاد تمدنی جدید در مریخ کافی است

به گفته دانشمندان برای شروع یک تمدن جدید در مریخ تنها به ۱۱۰ انسان نیاز است. این افراد اگر قرار باشد روی کره مریخ قدم گذاشته و در سیاره سرخ زندگی کنند باید در داخل گنبد‌هایی پر از اکسیژن قرار داشته باشند.

همچنین باید صنعت و کشاورزی نیز روی این سیاره راه اندازی شود. پروفسور ژان مارک سالوتی بعد از تحقیقاتی گسترده، پیشنهاداتی را در این زمینه ارائه کرده که برخی از آن‌ها بیشتر شبیه پیشگویی هستند.

این کارشناس موسسه ملی پلی تکنیک بوردو، می‌گوید که بقا در مریخ به دسترسی به منابع طبیعی و کمتر بودن نیازمندی زمانی کاری افراد نسبت به ظرفیت زمانی کاری آن هاست. برای مثال، این که آیا ساکنان آینده مریخ می‌توانند تا قبل از اینکه منابع ذخیره آن‌ها به پایان برسد اقلام و ابزار‌های جدید کافی تولید کنند مهم‌ترین چالش برای بقا در این سیاره و دیگر سیارات مشابه خواهد بود.

هنوز مشخص نیست که آیا زنان به راحتی می‌توانند در مریخ فرزند به دنیا بیاورند یا خیر. زیرا گرانش مریخ تنها ۳۸ درصد از زمین است. بدن انسان با شرایط زمین سازگار شده و هنگامی که وزن هر جسم همیشه یک سوم کمتر از حد معمول باشد، ممکن است عوارض غیرمنتظره‌ای بوجود آید.

مواد غذایی در مریخ

کوین کانون و دانیل بریت در مطالعه خود نشان دادند که چهار از پنج نوع "مواد مصرفی" اصلی مورد نیاز برای شهرک نشینان مریخ (انرژی، آب، اکسیژن و مصالح ساختمانی) می‌توانند در مقادیر کافی از سطح مریخ استخراج شوند. در مریخ فقط مواد غذایی قابل دسترسی نیست؛ بنابراین چگونه می‌توان مشکل مواد غذایی را در آنجا حل کرد؟ مولفان این مطالعه پیشنهاد می‌کنند که ساکنان فضایی جدید در مریخ به پرورش گیاهان، حشرات و گاو برای تغذیه ژنتیکی-سلولی خود بپردازند.

غذا‌های غنی از پروتئین را می‌توان از سلول‌هایی که در بیوراکتور‌ها رشد می‌کنند نیز دریافت کرد. جالب اینجاست که ماهی در مریخ از گوشتی که از سلول‌ها تولید شود، محبوبیت بیشتری دارد، زیرا این محصول را می‌توان در دما‌های پایین‌تر (حدود ۲۰ درجه سانتیگراد) نگهداری کرد، در حالی که سلول‌های حیوان‌های خونگرم به گرمای ۳۷ درجه سانتیگراد نیاز دارند.

رشد دادن گیاهان در خاک مریخ بسیار دشوار خواهد بود، زیرا مقدار زیادی نمک کلریک اسید و سایر مواد شیمیایی موجود در رسوبات در خاک آن سیاره وجود دارد. گیاهان در چنین شرایطی در مریخ به سرعت از بین رفتند و کرم‌های خاکی در آن سرزمین خفه شدند.

کشاورزان مریخی ممکن است با مشکلات دیگری از جمله بیماری‌های ناشناخته گیاهی که باعث از بین رفتن محصولات زراعی می‌شوند، مواجه گردند که باعث گرسنگی در بین مهاجران خواهد شد.

ایلان ماسک، میلیاردر و کارآفرین مشهور آمریکایی سرمایه گذاری عظیمی روی برنامه اسپیس ایکس انجام داده، با این امید که روزی بتواند مریخ را مسکونی سازد.