به گزارش خبرگزاری اقتصادایران، بررسی ۹۰ مطالعه منتشر شده توسط محققان در هلند، الگوهای ثابتی را در تفاوت دختران و پسران مبتلا به دیابت نوع ۱ نشان داد. به طور کلی، دختران سطح قند خون بالاتری داشتند، بیشتر احتمال داشت اضافه وزن داشته باشند و به طور کلی کیفیت زندگی ضعیف‌تری را گزارش کردند.

کارشناسان می‌گویند که دلایل آن مشخص نیست. اما این یافته‌ها توجه را به این واقعیت جلب می‌کند که دختران مبتلا به دیابت نوع ۱ ممکن است با چالش‌های خاصی روبرو شوند که نیاز به توجه بیشتری دارند.

دیابت نوع ۱ با نوع ۲ که بیشتر در بزرگسالان تشخیص داده می‌شود و اغلب با چاقی همراه است، متفاوت است.

دیابت نوع ۱ معمولاً در دوران کودکی بروز می‌کند و بیش از ۱ میلیون کودک و نوجوان در سراسر جهان مبتلا به آن هستند. این بیماری در اثر حمله اشتباه سیستم ایمنی به سلول‌های پانکراس (لوزالمعده) که انسولین تولید می‌کنند ایجاد می‌شود.

بدون انسولین، قندها در خون تجمع می‌یابند و سلول‌های بدن گرسنه می‌مانند. بنابراین افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ برای زنده ماندن نیاز به مصرف انسولین مصنوعی دارند.

این بیماری یک بار بزرگ برای بچه‌ها است، و کارشناسان می‌گویند دلایل متعددی از بیولوژیکی گرفته تا روانی و اجتماعی وجود دارد که دختران در برخی موارد بدتر از پسران رفتار می‌کنند.

«سانجوی دوتا»، عضو تیم تحقیق، گفت: «دختران زودتر از پسران به دیابت نوع ۱ مبتلا می‌شوند. طول مدت طولانی‌تر دیابت می‌تواند به معنای عوارض بیشتر باشد.»

مورد دیگر، مسئله بلوغ است. افزایش هورمونی که بچه‌ها تجربه می‌کنند باعث افزایش سطح قند خون می‌شود و هم دخترها و هم پسرها باید انسولین بیشتری مصرف کنند.

دوتا گفت: «اما این تغییرات هورمونی معمولاً تأثیر بیشتری بر کنترل قند خون دختران نسبت به پسران دارد.»