جلیل سالاری  با اشاره به برنامه سوآپ نفت و فرآورده نفتی روسیه عنوان کرد: به طور کلی تولید نفت و فرآورده ایران در جنوب کشور اتفاق می‌افتد ولی قطب مصرف از تهران به سمت شمال کشور است، بدین ترتیب ما هزینه گزافی بابت انتقال سوخت از جنوب به تهران و شمال کشور پرداخت می‌کنیم.

* بازی دو سر برد ایران با سوآپ فرآورده نفتی روسیه

وی گفت: اگر ما بتوانیم فرآورده کشورهای حاشیه خزر را از شمال کشور دریافت و در همانجا مصرف کنیم و معادل آن را در جنوب به آن کشور تحویل دهیم، هزینه ترانزیت فرآورده ایران از جنوب به شمال کاهش می‌یابد و یک مزیت برای ایران محسوب می‌شود.

سالاری اظهار داشت: زیرساخت‌هایی نیز برای سوآپ یا خرید فرآورده از شمال کشور در بندر نکا و نوشهر وجود دارد و کشتی‌های 2500 و 5000 تنی و حتی در صورت لایروبی حوضچه تا 11 هزار تنی می‌توانند در این بنادر پهلوگیری کرده و عملیات تخلیه را انجام دهند.

مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش گفت: علاوه بر کاهش هزینه ترانزیت، با سوآپ فرآورده روسیه، یک حق سوآپ یا سوآپ فی نیز به ازای هر بشکه می‌توانیم دریافت کنیم که سود ایران را در این معامله دو چندان می‌کند.

* سوآپ نفت روسیه نیز برای ایران توجیه اقتصادی دارد

وی درباره طرح سوآپ نفت روسیه گفت: در صورتی که نفت تحویلی روسیه با مشخصات نفت موردنیاز پالایشگاه‌های تهران و تبریز مطابقت داشته باشد، انجام این عملیات نیز برای ایران صرفه اقتصادی دارد، زیرا هم هزینه ترانزیت نفت از جنوب به شمال را کاهش می‌دهد و هم حق سوآپ نفت دریافت می‌کنیم.

سالاری تاکید کرد: در حال حاضر می‌توانیم بین 300 تا 400 هزار بشکه نفت روسیه را از شمال سوآپ کنیم و در پالایشگاه‌های تهران و تبریز به مصرف برسانیم، اما تنها گلوگاه زیرساختی، ظرفیت اسکله‌های بنادر شمالی است که فقط روزانه 90 هزار بشکه می‌توانند دریافت کنند که البته قابلیت توسعه وجود دارد.

مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش گفت: البته ما نباید فقط به سوآپ فرآورده نفتی روسیه فکر کنیم بلکه موضوع خرید و فروش یا تجارت فرآورده نیز می‌تواند در دستور کار و مذاکره قرار گیرد.