گروه خبر خوب: در مملکت‌مان کلی نقص و ایراد وجود دارد؟ بر منکرش لعنت! سوءمدیریت و حیف و میل کردن سرمایه‌ها زیاد است؟ مدیونیم اگر قبول نکنیم! کار بر زمین مانده زیاد است؟ الی ماشاءالله! اما این‌ها دلیل می‌شود که ناامید شویم و بزنیم زیر میز؟ خداوکیلی دلیل می‌شود؟ نمی‌شود. حقا و انصافا نمی‌شود. شما این صحبت‌های رهبرمان در دیدار دیروز دانشجویان را بخوانید و ببینید. جان کلام همین است که ایشان گفته‌اند: «این انتظار فرج یعنی سختی‌ها همه قابل برداشته شدن، برطرف شدن است. نه اینکه بنشینید انتظار بکشید، دل شما باید گوش به زنگ باشد. انتظار فرج یعنی انتظار برطرف شدن همه‌ی نقص هایی که شما الان گفتید. ده برابر این هم نقص وجود دارد که شما نگفتید. انتظار فرج یعنی این، یعنی آماده بودن، فکر کردن، بن‌بست نپنداشتن. بن‌بست‌انگاری خیلی چیز بدی است.»

*آسمان آبی، هوای پاک!

پاییز و زمستان امسال را یادتان هست؟ دل مان خوش بود که کرونا عقب‌نشینی کرده و «مدرسه‌ها وا شده، همهمه برپا شده/ با حضور بچه‌ها مدرسه زیبا شده» که دیدیم ای دل غافل! «آب آمد از روغن چرب‌تر!» آلودگی آمد و آنقدر مدارس را تعطیل کرد که به جای مدرسه، در خانه‌ها همهمه برپا شد! همهمه که چه عرض کنیم، حتی ولوله، حتی آشوب، حتی جنگ داخلی بین خواهر و برادرها که البته ریشه در سبک مدیریتی پدر و مادر و اعتقادشان به جمله معروف «تفرقه بینداز حکومت کن» داشت!!! دیگر خودتان در جریانید، نیازی به توضیح و تفسیر بیشتر نیست. آلودگی از پشت به پدر و مادرها خنجر زده بود و بدبختی این بود که دیگر مثل چند سال قبل، مدرسه کامل تعطیل نمی‌شد و خیلی امکانش نبود که در تعطیلات آلودگی، بزنیم به جاده‌های سبز شمال و برویم به آب‌تنی در آب‌های نیلگون خلیج فارس. بلکه آموزش مجازی برقرار بود و باید بچه‌های چموش را پای گوشی و تبلت می‌نشاندیم. الان که دارم این خاطرات را مرور می‌کنم، اشک در چشم‌هایم حلقه زده‌. فکر می‌کنید از یادآوری سختی‌های آن دوران؟ خیر، اشتباه نکنید! دو خبر به دستمان رسیده از پیشرفت‌های صنعتی دوست‌دار محیط زیست که قند در دلمان آب کرده، اشک شوق به چشمانمان دوانده و نوید این را می‌دهد که در آینده‌ای نزدیک، در فصل پاییز و زمستان، هر روز در مدرسه همهمه و ولوله برپامی‌شود و به حول و قوه الهی، درِ آموزش مجازی در مدارس، تخته می‌گردد! و اما آن دو خبر:
خداحافظی هوای تهران با ۷۵ هزار تن کربن‌دی‌اکسید: نیروگاه زیست‌توده فاضلاب تهران با ظرفیت تامین برق یک شهر ۲۰ هزار نفری به شبکه برق متصل می شود. این نیروگاه از ورود سالانه ۷۵ هزار تن کربن‌دی‌اکسید معادل ظرفیت ۲۵۰۰ تریلر ۱۸ چرخ به جو جلوگیری می‌کند. با این روال، دور نیست که به قطب نیروگاه‌های زیست توده خاورمیانه تبدیل شویم.
و اما خبر دوم اینکه میزان تولید برق توسط نیروگاه‌های انرژی‌های تجدیدپذیر و پاک کشور در اسفندماه پارسال نسبت به بهمن ماه ۹۸.۴ درصد رشد داشته‌است. تولید برق توسط انرژی‌های تجدیدپذیر و پاک یکی از بهترین نوع برق تولیدی است که هیچ آسیبی به محیط زیست نمی‌رساند و نیز سایر آلودگی‌ها را به همراه ندارد.
به‌کارگیری انرژی‌های تجدیدپذیر در اسفندماه ۱۴۰۱، سبب جلوگیری از انتشار ۶۸ هزار تن گازهای گلخانه‌ای، مانع از مصرف شدن معادل ۳۳ میلیون متر مکعب گاز طبیعی و زمینه‌ساز صرفه جویی در  ۲۷ میلیون لیتر آب شده‌است. دست و جیغ و هورا به افتخار همه عوامل این دو خبر خوب زیست محیطی.

*«هواتو دارم!»

تصور کنید که هر کدام از مردم کشورمان، همواره احساس کنند که هموطنان‌شان، حامی آنها هستند و جمله‌ تیتر را خطاب به آنها می‌گویند. چه حال خوبیست! چه دلگرمی عظیمی است! احساس کنی نه تنها آدم‌ها قصد سوء‌استفاده از تو را ندارند، بلکه دلشان برایت می‌تپد و مراقبت هستند.
حالا این حس خوب چگونه منتقل می‌شود؟ با پرهیز از جمله منحوس «ولش کن!». وقتی برای اتفاقات پیرامون‌تان اهمیت قایل شوید و نسبت به دیگران احساس مسئولیت بکنید، زندگی همین قدر زیبا می‌شود. به زیبایی این دو تصویری که از دلسوزی و مسئولیت‌پذیری این دو هم‌میهن، به دست مان رسیده است.

بفرمایید مقلوبه!
تا حالا سر سفره ۸۰ متری نشسته‌اید؟! آن هم نه یک سفره معمولی! سفره‌ای که عده زیادی مادر آن را برای افطاری دسته‌جمعی‌ خانواده هایشان پهن کرده‌اند. کجا؟ در گذر فرهنگی چهارباغ اصفهان. غذای‌شان چه بوده؟ مقلوبه! همان غذایی که زنان مبارز فلسطینی می‌پزند و می‌برند دور و بر مسجدالاقصی و جلوی چشم سربازان اسرائیلی، مثل ته‌چین برش می‌گردانند تا خوب در چشم‌ صهیونیست‌ها فروبرود که سرنوشت رژیم غاصب آن‌ها هم چیزی جز همین واژگونی زودهنگام نیست. 
این مادران که عضو مجموعه مردم‌نهاد «مدار مادران انقلابی (مادرانه)» هستند، با فعالیت‌های مختلف‌شان از جمله همین افطاری پرشور و صمیمانه، نشان داده‌اند که مرد میدان هستند، یعنی زن میدان! مادر که پای کاری باشد، همه خانواده، همه ملت، پای آن کار می‌ایستند. درود خدا بر این مادران که پای کار مبارزه با ظلم هستند  و درود خدا بر خمینی بزرگ که رسم ظلم‌ستیزی را در جان ملت ما، احیا کرد.

*باز هم هوای پاک!

مثل اینکه واقعا کار «هوای پاک» بالا گرفته و قضیه خیلی جدی است. دادستانی تهران کیفرخواست پرونده مسئولانی که در رابطه با اجرای قانون هوای پاک به تکالیف قانونی خود عمل نکرده‌اند را صادر کرده است. کمیسیون اصل نود و سازمان بازرسی کل کشور، کم‌کاری چند مسئول را گزارش داده‌اند و قوه قضاییه هم به موضوع رسیدگی کرده است. متهمین هم مدیرانی از وزارت نیرو، وزارت نفت، سازمان ملی استاندارد ایران، شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران و سازمان حفاظت محیط زیست هستند.
حالا چیزی که از موضوع هوای پاک مهم‌تر است، این است که اخیرا چنین خبرهایی زیاد می‌شنویم. اینکه مدیری که در مسئولیتش کم‌کاری کرده، حاشیه امن ندارد و مورد مواخذه قرار گرفته است. احتمالا چنین خبرهایی، از جمله امیدبخش‌ترین خبرها برای ملت ایران هستند. ملت خیالش راحت می‌شود که نظارت بر مسئولین وجود دارد، ریاست حق مسلم کسی محسوب نمی‌شود، همه در برابر قانون پاسخگو هستند، آرمان عدالت‌خواهی زنده است و ...  . الحمدلله که در کشوری هستیم که آرمانش، زمامداری علوی است و الحمدلله که در مسیر تحقق این آرمان، گام بر می‌داریم، هرچند از آن فاصله زیادی داشته باشیم.

*رمضان می‌رود و پشت سرش هم دل ما...

ماه خدا دارد تمام می‌شود. چیزی نمانده تا دوباره ماهی از دریا بیفتد توی تنگ، دو روز یا نهایتا سه روز. بهترین جملات برای وداع با این ماه مبارک، همان‌هاست که امام سجاد علیه‌السلام در پایان رمضان بر زبان آورده‌اند: «بدرود اى بزرگ ‏ترین ماه خداوند و اى عید اولیاى خدا. بدرود اى گرامى‌‏ترین اوقاتى که ما را مصاحب و یار بودى، اى بهترین ماه در همه روز‌ها و ساعت ها. بدرود اى ماه دست یافتن به آرزوها، اى ماه سرشار از اعمال شایسته بندگان خداوند. بدرود اى یار و قرینى که چون باشى، قدرت بس جلیل است و چون رخت بر بندى، فراقت رنج افزا شود. اى مایه امید ما که دوریت براى ما بس دردناک است. بدرود اى همدم ما که چون بیایى، شادمانى و آرامش بر دل ما آرى و چون بروى، رفتنت وحشت خیز است و تألم افزاى. بدرود اى همسایه‏‌اى که تا با ما بودى، دل هاى ما را رقت بود و گناهان ما را نقصان. بدرود که آزاد شدگان از عذاب خداوند، در تو چه بسیارند، و چه نیکبخت است آن که حرمت تو نگه داشت. بدرود که به هنگام وداع از تو نه غبارى به دل داریم و نه از روزه‌ات ملالتى در خاطر. بدرود که هنوز فرا نرسیده از آمدنت شادمان بودیم و هنوز رخت بر نبسته از رفتنت اندوهناک. بدرود که دیروز که در میان ما بودى آزمند ماندنت بودیم و فردا که از میان ما خواهى رفت آتش اشتیاق در دل ما شعله خواهد کشید. ...»

*خوش خبرباشید!

و اما سخن پایانی، خبرهای خوبتان را در قالب دلخواه خود (عکس، متن، فیلم، صوت و…) تولید کنید و آن را با هشتگ #خبر_خوب در شبکه‌های اجتماعی منتشر کنید تا هم دیگران را در حال خوش خودتان شریک کنید و هم ما بتوانیم اخبار شما را بازنشر کنیم. اگر هم تمایل داشتید در هریک از شبکه‌های اجتماعی که فعال هستید، خبرتان را از طریق اکانت khabar_khoub_iran@ یا شماره تلفن ۰۹۳۳۰۸۲۶۳۱۲ برای ما بفرستید. در این جشنواره فرقی نمی‌کند در ایتا و بله و روبیکا و گپ باشید یا در تلگرام و اینستاگرام و توئیتر و واتساپ؛ مهم این است که سهمی در حال خوش اطرافیان‌تان داشته باشید.

منتظر خبرهای خوب شما هستیم. خوش‌خبر باشید.

پایان پیام/