به گزارش خبرگزاری مهر، محمود طغرایی اظهار کرد: زبان‌ها، گویش‌ها و لهجه‌های اصیل هر سرزمین، بخش بزرگی از میراث فرهنگی ناملموس آن جوامع محسوب شده و خاستگاه و پیوند دهنده بسیاری از عناصر فرهنگی است.

مدیر ثبت میراث فرهنگی استان خراسان رضوی افزود: زبان‌های محلی یک گنجینه و میراث انسانی هستند که تاریخ و فرهنگ را در دل خود دارند و حفظ آن‌ها از نظر ضرورت شناسایی و استمرار از اهمیت فوق العاده‌ای برخوردار است.

وی با بیان این‌که استان خراسان رضوی دارای تنوع زبانی، گویشی و لهجه‌های ارزشمند و منحصر به‌فردی است، ادامه داد: وجود زبان‌های کردی کرمانجی، ترکی خراسانی، گویش‌های سبزواری، نیشابوری و لهجه مشهدی، تربتی و نظیر آنها از تنوع و غنای زبان‌شناختی ارزشمند در این استان پهناور حکایت دارد.

طغرایی تصریح کرد: در همین راستا و با عنایت به اهمیت این موضوع فرهنگی، ضرورت شناسایی و مستندسازی و تهیه پرونده‌های ثبتی میراث‌فرهنگی ناملموس در این حوزه جغرافیایی بیش از پیش مورد تاکید پژوهشگران و صاحب نظران فرهنگی است.

مدیر ثبت میراث فرهنگی استان خراسان رضوی در این باره ادامه داد: این اداره‌کل با همکاری سرکار خانم دکتر زیرک، از استادان زبان‌شناسی استان نسبت به مستندسازی و تهیه پرونده‌های ثبت ملی این عناصر اقدام کرده است.

وی گفت: در این برنامه، مستند سازی و تهیه پرونده‌های ثبت ملی زبان‌های ترکی خراسانی و گویش‌های نیشابوری و تربتی و لهجه‌های مشهدی و کاشمری در حوزه میراث فرهنگی ناملموس ملی در حال تهیه است.

طغرایی تصریح کرد: پیش از این در حوزه میراث‌فرهنگی ناملموس، زبان کردی کرمانجی خراسان به شماره ۱۲۴۰ در سال ۱۳۹۵ و گویش سبزواری به شماره ۲۲۳۳ در سال ۱۳۹۹ در فهرست میراث ناملموس کشور به ثبت رسیده است.