به گزارش خبرگزاری اقتصادایران ،اسداللهی  تصریح کرد: یکی از روش‌های انجام فرایند خصوصی سازی و واگذاری شرکت‌ها به بخش عمومی و حتی خصوصی، استفاده از بستر‌های قانونی موجود مثل بازار سرمایه و بورس است که به دلیل ساختار قانونی و حرفه ای، زیرساخت‌های و بستر مناسبی برای فرایند‌های عرضه‌ی شرکت‌ها و یا تأمین مالی هستند.

این کارشناس بازار سرمایه تأکید کرد: نهادِ ناظرِ بازار سرمایه، سازمان بورس است که از طریق وضع قوانین و مقررات می‌تواند ضمن نظارت بر فرایند‌ها و کیفی‌تر شدن آنها، صلاحیت حرفه‌ای تمام نهاد‌های مالی فعال در بازار سرمایه را نیز نظارت و بررسی کند.

وی گفت: وجود انواع نهاد‌های مالیِ حرفه ای، اشخاص سرمایه گذار با طیفی از سلایق و همچنین فرصت‌های متناسب و متنوع سرمایه گذاری در بازار سرمایه، باعث شده این بازار به عنوان بستر جذابی هم در تأمین مالی و هم سرمایه گذاری محسوب شود.

وی ضمن اشاره به اینکه در چند سال گذشته با توسعه انواع ابزار‌ها و روش‌های مورد نیاز سرمایه گذاران، این بستر حرفه ای‌تر و کیفی‌تر شده است، افزود: بازار سرمایه به دلیل فرایند‌های شفاف مبتنی بر نظام عرضه و تقاضا و فرایند‌های کشف قیمتِ تقریباً منصفانه می‌تواند نسبت به سایر روش‌های خصوصی سازی یا عرضه شرکت ها، جذاب‌تر و حتی بهتر به نظر برسد. 

اسداللهی با اشاره به اینکه خصوصی سازی طی سال‌های گذشته تجربیات خوب و بدی داشته افزود: در بیشتر موارد مالکین جدید شرکت‌هایی که واگذار شدند با سوء استفاده و یا بی تدبیری موجب از بین رفتن دارایی‌های آن شرکت‌ها و حتی غیر فعال شدن و زیان ده شدنِ این شرکت‌ها شده اند. 

اسداللهی ضمن اشاره بر اینکه، عدم صلاحیت در مدیران و مالکانِ جدیدِ این شرکتها، از مشکلات در فرآیند‌های خصوصی سازی است، گفت: عملکرد هر شرکتی در صورت‌های مالی آن در پایان هر دوره خودش را نشان می‌دهد و شرکت‌ها از طریق بازار سرمایه به عموم و یا بخش خصوصی عرضه شوند، این صورت‌های مالی دائم مورد رصد و تحلیل قرار می‌گیرد و اگر در عملیات شرکت، نشانی از عدم کیفیت و بهینه سازی و کفایت باشد، بازخورد نامناسبی را از بازار سرمایه دریافت خواهند کرد و منتج به بهینه شدن وضعیت شرکت‌ها در بلند مدت خواهد بود. 

 این کارشناس بازار سرمایه افزود: وجود انواع صندوق‌های سرمایه گذاری و نهاد‌های مالی و نظام عرضه و تقاضا در بازار سرمایه همواره به بهینه شدن و تخصیص منابع کمک کرده است.