به گزارش خبرگزاری مهر، مادرنا و مرک به تازگی از شروع آزمایش فاز سوم واکسن ضد ملانوما V۹۴۰ (mRNA-۴۱۵۷) را اعلام کردند، در حالی که واکسن ضدسرطان لوزالمعده بیونتک، (BNT۱۲۲)، وارد آزمایش فاز II می‌شود.

برای ایجاد واکسن‌های ضدسرطان شخصی، دانشمندان از نظر ژنتیکی نمونه‌ای را از تومور بیمار توالی‌یابی کرده و نئوآنتی‌ژن‌ها (پروتئین‌های غیرطبیعی) که به احتمال زیاد باعث ایجاد پاسخ ایمنی می‌شوند را شناسایی می‌کنند. واکسن‌های mRNA از نانوذرات لیپیدی بهره‌مند هستند. در حالی که واکسن‌های ضدکرونا، طرح‌های ژنتیکی را برای پروتئین سنبله ویروس کرونا ارائه می‌دهند، واکسن‌های ضدسرطان حاوی DNA برای تولید نئوانتی‌ژن‌های انتخاب شده هستند.

هر دو واکسن در ترکیب با مهار کننده‌های بازرسی ایمنی، آنتی‌بادی‌های مونوکلونال که قبلاً برای بسیاری از انواع سرطان تأیید شده‌اند، مورد آزمایش قرار می‌گیرند. برخی از تومورها می‌توانند پاسخ‌های ایمنی طبیعی را سرکوب کنند. مهار کننده‌های بازرس PD-۱ و PD-L۱ مانع از این سرکوب می‌شود و فعالیت سلول T را بازیابی می‌کنند. ترکیب واکسن که به سلول‌های ایمنی بدن کمک می‌کند تا سرطان را تشخیص دهد با یک مهارکننده بازرس، می‌تواند مانع از سرکوب فعالیت سیستم ایمنی شده و در عین حال، سرعت عملکرد سیستم ایمنی را افزایش می‌دهد.

واکسن ملانوما

V۹۴۰ در یک کارآزمایی فاز II که ۱۵۷ نفر با ملانوم مرحله III یا IV برای آن ثبت‌نام کرده‌بودند، مورد آزمایش قرار گرفت. تومورهای آنها کاملاً برداشته شده بود، اما سرطان به یک غده لنفاوی گسترش یافته بود؛ بنابراین، در معرض خطر بالایی برای عود و متاستاز قرار داشتند.

در کنفرانس انجمن تحقیقات سرطان آمریکایی امسال در ماه آوریل، محققان گزارش دادند که افرادی که واکسن به‌علاوه مهار کننده بازرس را دریافت کرده‌اند، ۴۴ درصد احتمال عود بیماری یا مرگ را در مقایسه با کسانی که فقط Keytruda را دریافت کرده بودند، کمتر بود.

بیونتک واکسن خود را در یک کارآزمایی فاز I مورد آزمایش قرار داد که در آن ۱۶ نفر پس از جراحی برای سرطان پانکراس، از مهارکننده بازرس استفاده کردند. در نشست سالانه ASCO محققان گزارش دادند که نیمی از شرکت کنندگان پاسخ‌های قوی سلول T را دریافت کردند. این افراد در پیگیری‌های ۱۸ ماهه، هیچ نشانه‌ای از عود سرطان نداشتند. در اینجا نیز، واکسن به‌طور کلی ایمن و به خوبی تحمل شد.