به گزارش خبرگزاری اقتصادایران ،مهدی اولاد  در مورد عملکرد خود در بازی های آسیایی پاراآسیایی هانگژو که با 2 مدال طلا و نقره پرتاب دیسک و وزنه همراه بود، اظهار داشت: مسابقات خوبی بود و با وجود شکستگی قوزک که برایم به وجود آمد، توانستم 2 مدال بگیرم. با مسکن در مسابقه حضور پیدا کردم و در هر پرتاب‌ها خیلی اذیت شدم، اما خوشحالم که پرچم کشورم را بالا بردم.

وی در مورد سطح مسابقات گفت: بازی‌های آسیایی و المپیک همیشه سطح بالایی دارند و همه آماده هستند و به قول خودمان کسی به کسی باج نمی‌دهد. من هم آماده بودم و فقط برای کسب مدال رفته بودم.

*  آتل بسته ام و 3 هفته دیگر می‌توانم بدنسازی را آغاز کنم

قهرمان دوومیدانی پاراآسیایی در خصوص وضعیت پای خود گفت در چین پس از عکسبرداری پزشکان گفتند شکستگی داری و استخوان معلق وجود دارد، اما در ایران پزشکان پس از معاینه اعلام کردند شکستگی دارم و خشوبختانه استخوان معلقی نیست. فعلا آتل بسته‌ام و 3 هفته دیگر می‌توانم بدنسازی را آغاز و برای مسابقات جهانی که اردیبهشت ماه در ژاپن برگزار می‌شود، آماده شوم.

* مبلغ پاداش‌ها فقط هزینه آماده سازی مان می‌شود

اولاد با اشاره به اینکه پاداش‌ها راضی کننده نیست، تاکید کرد: 900 میلیون تومان برای طلا واقعا کم است و هرکسی این مبلغ را می‌شنود، متوجه ناچیز بودن آن می‌شود. شاید باورتان نشود، اما همین مبلغ را باید خرج آماده سازی خود تا پارالمپیک کنیم. ماهانه 60، 70 میلیون تومان هزینه مکمل، تغذیه و کفش‌مان می‌شود و به نظرم مسوولان وزارت ورزش و دولت باید در این مبالغ تجدیدنظر کنند.

* کل پاداش مدال آوران به اندازه قرارداد یک بازیکن یا مربی فوتبال نمی‌شود

وی ادامه داد: کل پاداش مدال آوران پاراآسیایی به اندازه قرارداد یک بازیکن یا مربی فوتبال نیست. با این مبلغ یک ماشین چینی هم نمی‌توان خرید. شغل اصلی ما ورزش است و کار دیگری نمی‌توانیم انجام دهیم. این پاداش هم هر 4 سال یک بار است و قطعا کفاف هزینه‌های تمرینی را هم نمی‌دهد. فکر می‌کنم با پاداش برنزی ها یک موتور سیکلت هم نتوان خرید! اگر پول و بودجه نیست باید برای همه نباشد، نه اینکه برای فوتبالیست‌ها باشد و برای ما که پرچم ایران را بارها بالا می‌بریم، نباشد.

* پاداش ما هم مجوز واردات خودرو باشد

قهرمان دوومیدانی پاراآسیایی هانگژو عنوان کرد: در تلویزیون می‌شنویم که آقایان حرف از 500، 600 میلیارد می زنند و مجوز واردات خودرو هم داده می‌شود. ما هم هیچ پاداشی نمی‌خواهیم و به ما هم مجوز واردات خودرو بدهند. مجوز واردات خودرو فقط یک امضا است و هیچ هزینه‌ای هم از بودجه دولت پرداخت نمی‌شود. در حال حاضر خیلی از بچه‌های پارا مستاجر هستند و شاید کسی خبر نداشته باشد، اما این بی عدالتی‌ها صدای همه را درآورده و باید فکر اساسی شود.