وی افزود: برنامه «سلامت خانواده» در مرحله اول از 59 شهر شروع شد و سپس به 93 شهر ارتقا یافت و هم‌اکنون در 182 شهر کشور در حال اجراست و یک میلیون نفر جمعیت را تحت پوشش قرار داده است.

معاون بهداشت وزارت بهداشت بیان کرد: ما یک نظام شبکه‌ای قوی در منطقه داریم که البته بخش شهری آن به‌ویژه در شهرهای بزرگ به اندازه بخش روستایی و شهرهای زیر 20 هزار نفر توسعه نیافته است.

فرشیدی با اعلام این که 20 میلیون نفر تا پایان سال تحت پوشش برنامه سلامت خانواده قرار می‌گیرند، بیان کرد: ضریب پوشش خدمات ما در شهرها به‌ویژه شهرهای بزرگ کمتر از حد انتظار است. ایجاد مراکز و تامین نیروی انسانی در شهرهای بزرگ طی سال‌های گذشته آنچنان که باید توسعه نیافته است. اگر پوشش فراگیر برنامه‌ها تا 80 درصد ارتقا یابد، شاید دیگر نیازی به برگزاری پویش‌هایی نظیر «پویش ملی سلامت» برای جلب نظر مردم نباشد.

وی افزود: باید با اجرای «پویش ملی سلامت» بتوانیم برنامه «سلامت خانواده و نظام ارجاع» و همچنین تشکیل «پرونده الکترونیک سلامت» را تسهیل کنیم. ارتقای سواد سلامت و آشناسازی مردم با مراکز و بخش‌های خدمت بهداشتی نیز با اجرای این پویش تسهیل می‌شود.

فرشیدی خاطرنشان کرد: برای اجرای «پویش ملی سلامت» لازم است تمام امکانات سازمان‌ها و وزارتخانه‌هایی که درگیر فرهنگ‌سازی و ارائه خدمات دولتی هستند به کار گرفته شود. همچنین نیروی بسیج و بخش خصوصی نیز در ارائه پوشش حداکثری برنامه می‌توانند به ما کمک کنند.

به گزارش خبرنگار ما، در طرح سلامت خانواده برای هر کد ملی یک پرونده سلامت تشکیل می‌شود و پزشکان خانواده، وضعیت بیماری افراد را در پرونده ثبت می‌کنند و از مسیر ارجاع و در صورت نیاز، بیماران را به سطوح بالاتر تخصصی ارجاع می‌دهند و در صورتی که فردی از این مسیر در بیمارستان ‌بستری شود 95 درصد هزینه‌های درمان او تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرد.