وی ادامه داد: به‌عبارت دیگر شرکت‌های ایرانی عمدتا خرید کالا را انجام می‌دهند بدون آن‌که از قوانین و مقررات بانکی، بیمه، گمرک، حمل‌‌ونقل و.. مبداء و مقصد اطلاع کافی داشته باشند. حتی بدون شناخت از شرکت‌های کشتیرانی اقدام به حمل بار از مبدا به سمت ایران می‌کنند که باعث افزایش هزینه‌های آنها شده است.

وی یکی از مهم‌ترین هزینه‌های تحمیلی به شرکت‌ها را دموراژ و انبارداری و متعاقب آن رسوب کالا عنوان کرد و با بیان این‌که خطر متروکه شدن و ورود سازمان اموال تملیکی نیز وجود دارد، گفت: سامانه لجستیک یکپارچه شرایطی را فراهم آورده تا از فرآیندهای مربوط به تجارت  از جمله حمل‌ونقل بین‌المللی (هوایی، زمینی، دریایی، ریلی و ترکیبی)، مدیریت اسناد و مجوزها، مدیریت امور ارزی، تطبیق اسناد با ثبت سفارش و اخذ مجوزهای قانونی در کمترین زمان رصد حمل کالا، ترانزیت داخلی و خارجی، امور گمرکی و ترخیص کالا، حمل‌ونقل داخلی، انبارداری، مدیریت امور بانکی و بیمه انجام شود.

نایب رئیس کمیسیون امور گمرکی اتاق بازرگانی ایران به صفر رسیدن هزینه‌های دموراژ را مهم‌ترین خروجی سامانه لجستیک یکپارچه دانست و افزود: در زمان حاضر با کشورهای عمان، امارات، ترکیه، چین و آلمان از طریق این سامانه به صاحبان کالا خدمات‌رسانی می‌کنیم.

علیخانی با اشاره به این‌که با استفاده از سامانه مذکور زمان تحویل کالا و مواد اولیه به شدت کاهش یافته است به مثالی در این‌باره اشاره و اظهار کرد: به‌عنوان نمونه میانگین حمل بار از چین تا ایران از 5 تا 6 ماه به 2 ماه کاهش یافته است.