به گزارش خبرنگار دین تسنیم، مرتضی امیری اسفندقه شاعر نام آشنای کشورمان به تارگی شعری سروده است. این شعر  بابانوئل نام دارد و به نوعی تبریک سال نو به مسیحیان است. این شعر که برای انتشار در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار گرفته، در ادامه می‌آید:

بابا نوئل! سلام! کجایی؟ نگاه کن
یلدای بی ستاره‌ی ما را، پگاه کن
از هدیه‌های تو، به فلسطین چه می‌رسد؟
بابا نوئل! زمین خدا را نگاه کن
می‌لرزد از هراس و هجوم تگرگ و مرگ
فکری برای بهت جهان تباه کن
آیا نه اورشلیم، همان صلح و روشنی است؟
کاری در این کرانه‌ی بی مهر و ماه کن
**
در لوله‌ی بخاری ما غیر آه نیست
بابا نوئل! نگاه به این روسیاه کن
کبریت و برف و باد و شب سال نو – بیا
فکری برای دخترک بی پناه کن
تور سیاه بر سر آیینه می‌کشند
برگرد و اعتراض، به این اشتباه کن

در شب کلاه شعبده بازان چه می‌رود؟

روباه را کبوتر این شب کلاه کن
**
بر شانه‌های کاج کریسمس، ستاره، سوخت
در پای این درخت – به پا – جشن آه کن
هق هق نمی‌زنی اگر از مرگ کودکان
با احتیاط خنده‌ی بی قاه قاه کن
جوراب کودکان جهان از تهی پر است
فکری برای زندگی بی گناه کن
فکری که تا به حال نکردی به انتقام
در این جهان زخمی بی دادگاه کن
تثلیث نامقدس تزویر و زور و زر
فکری برای مظلمه‌ی دادخواه کن
مانند من که ریخته‌ام خون قافیه
خون معارضان خدا را مباح کن
حال کشیش و اسقف و قدیس را بپرس
بابانوئل بیا! همه را رو به راه کن
**
فرقی نداشتند یهودا و عمر و عاص
یعنی تو هم شبیه علی سر به چاه کن
**
بابا نوئل! مسیح به ما پشت کرده است
بابا نوئل! سلام، کجایی؟ نگاه کن

اشارات:
اورشلیم (بیت المقدس) به معنی شهر صلح و دوستی و روشنی است. آور، هم به معنی شهر و جایگاه و هم به معنی آتش و روشنی، ثبت شده است.
لوله بخاری: باوری است که بابانوئل از لوله بخاری و شومینه با هدایا می‌آید کودکان را
کبریت و برف و باد و ...: اشارتی است به دختر کبریت فروش از اندرسن، مرگ این دختر در شب کریسمس است،
کاج کریسمس: درخت نوئل که همیشه سبز است و نمادی از زندگی و نامیرایی
جوراب کودکان جهان : باوری است که بابانوئل هدایا را در جوراب خالی کودکان می‌گذارد
یهودا: آنکه به مسیح خیانت کرد و از حواریون بود
عمر و عاص: مالی نیست

انتهای پیام/